Sakın bana aşık olma.
İçimde yılların kederleri yaşıyor.
Her akşam saat on ikiyi vurunca,
Bana yalnızlığımı hatırlatıyor.
Yüreğim, yılgın sevdaların limanı;
Her yalnızlığın son durağı benim.
Hiç kimsenin olmadığı bir dünyada,
Tek başıma acılarla yetinmekteyim.
Bütün cinayetler üzerime kaldı.
Aşkı da ben öldürmüşüm;
Can çekişir benimle bütün iyi niyetlerim.
Tüm yalanlar bana söylenir,
Dinlerim hepsini sanki gerçekçesine.
Vazgeç sende, sevmeye çalışma beni;
Anlarsan, söylüyorum işte erkekçesine.

Sakın bana aşık olma.
Tuttuğum her gülden kan damlar.
Herkes tanır, herkes bilir belki ama
Beni bir tek canı yananlar anlar.
Usta değilim aşkta bir daha olamam da;
Her gidenin ardından tek bildiğim,
Aşk bana yakışmadı hiçbir sevdada.
Sevmek yasak bir elmadır en tazesinden.
Ne zaman koparsam dalından bir tane,
Sürgün yerim her cennet bahçesinden.
Kimi sevsem bırakıp gider uzaklara.
Bir ben kalırım sevdamla baş başa.
Yüzünü unutturur, hayalini de saklar benden.
Sadece ben yanarım gidenlerin narına,
Senden kaçışım, beklide bu sebepten.

Sakın bana aşık olma.
Gün gelir çok pişman oldum dersin.
Girersen şayet hayatıma,
Gidenlerin diyetini hep sen ödersin.
Beni sevmek yürek ister bundan sonra.
Çok ağlarsın küçüğüm, çok gözyaşı dökersin.
Şimdi sana her şey masal geliyor,
Ama gerçek bu değil sevgi çiçeği.
Gönlün beni beyaz atlı bir prens sanıyor;
Bense yalan aşkların değişmeyen tek gerçeği.
Herkes döner de, bir benden gidenler dönmez,
Sendeki bu buzullar, bendeki bu ateşi söndürmez.
Gözlerim ateş topu, oysa sen Cennet sanırsın.
Sakın bana aşık olma!.
Düşersin sırattan, Cehennemde yanarsın.

HARUN ÇANKAYA