yeni bir göz çizdiler içime
paslı renklerinden teneke evlerin
yeşil ovaların
yağmuru ve buğusunun
lağım ve çöpe teslim oldugu
umutsuzluğun diger şekli Kibera

ben ağlamalara dirençli bir çocuğum Kibera
düşlerimde kaybolduğum çamurda
en sevdiğim arkadaşım
bir domuz
bir köpek
ve arasıra paylaştığım
bir lokma ekmek

derelerinde yüzdürdüğüm gemiler
usulca getirir ölümü
karanlık bir terkedilmişlik
kirli güvercinler taşır
gecelerimin yılgın sessizliğine

umut nasıl bir resimdir Kibera
ışığın kendi içinde kaybolduğu
yaşamak anlatmaktan başka olmalı
unutulmaya hazır hikayelerden bambaşka

sen anamı tanımazsın Kibera
aç yatmayalım diye sadece
tükenene kadar elleri
şanslı bir evin çamaşırlarını yıkar şanslıysak
yoksa
şehvet sattığını son çare

bilir misin
bir torba yiyecek ve aids getirdiğini
saçlarıma takılan yırtılmış ellerinin
umudun güneşle battığı yerde

sen ölümü tanır mısın Kibera
yarının da çirkin olacağından emin olmanın acısıyla
gözlerinin pırıltısını on ikisinde kaybeden babamı
ve omuzlarının ağırlığını kaldıramayan bir cesedi
kim bilir nerede taşıdığını

ben çaresizliğin çocuğuyum Kibera
Afrika bir sırtlan kararlılığıyla içimi kemirir
sen
tanrının pembe rüyaları gözlerimizden çaldığı