Ben karanlık bir akşamda,
Tutuldum bu sancıya,
Seni düşündüğüm her anda,
Gecemi göğün en parlak yıldızı aydınlattı,

Ay nasıl denize aşıktır bilirsin,
Gecelerce süren med cezirlerde,
Sevişirler birbirleriyle.
Çeker durur denizi,
Kendine kavuşma ümidiyle,
Oysa nasılda uzaktır ikisi de birbirine...
Hiç bir araya gelemezler,
Ama yinede umutla sürer gider bu gelgitler...

Bende o med cezirlerde,
Seni hayal ederim hep,
Yanında yamacında olmayı,
Nefesini nefesimde duymayı,
İçimde tutturduğum seni,
Sana anlatmayı,
Hayallerimi ve simsiyah gecelerimde,
Senle kaybolmayı...

Ben karanlıklarda beklemeyi seviyorum aslında,
Gecenin gizinde saklanmayı,
Duygularımla kör ebe oynamayı,
O görmezlikte bile hislerim,
Beni sana getirmeli.

Mahşer-i karanlıkta bile,
Işığın yol göstermeli bana,
Aydınlığım olmalı gözlerinin parıltısı,
Sen ve ben,
Tıpkı gece ve ay
Ay ve deniz gibi,
Bak işte sevgilim,
Yine bir MED CEZİR vakti.