güneş dikey !
sarı sıcak
şemsiyesiz yaşlı bir kadın !
metil sarısı sıcaklığında kavrulan KOY !
kızıl tüy saçıyla
yıllara meydan okuyan kadın

bir yön ararcasına telaşlı
sara-sarpa KİEL denen şehir de aniden düştü yerlere

karışırken Martı sesine
Vapur sesleri
vede yürek parçalayan kaygılı insan yığını,
kulak delen siren sesleri !

oysa ! gözbebeyinin en son kapanma eylemiydiy di kendinden naçar !

çırpındı...!
çırpındı ..!
meğer ne zormuş en son ölüm nefesi ? daha başlamadan ayrılığın gri mahtemi ?
kimbilir;
belki de !
donuk bir birikimin en son söylemiydi ağzında tıkanan düğüm
dökülürken gözlerinden senelerin
haksızlıkların en tiryakisi !
ellerinde kalmıştı
sıkı sıkı tuttuğu ağarmış tüğ
saç telleri gibi,beyaz çantası

yetişemedi yaa..!!!
beklenen tehirli tren !
birden bir el sallandı
bir el !
sadece bir el !
bembeyaz eldivenli....bakımlı bir el !
sonra ilah-i bir müzük
bir cenaze marşından
öte!

"neden yüreği yanıktır...şair’im diyenin "?

iç-geçirdim içten içe
sadece hüzünü sorguladım
ülkemde ki feryat lı,şivanlı ölüm merasimlerini sorguladım

dedim yâ !
yanlızca sallanan beyaz bir mendil
süslü bir tabut
beyaz eldivenli bakımlı bir kız !
birde kulağı sallanmış ip ince köpek !

Kadir Haktan TÜRKELİ