[ italik

tezektirler duvara yapışık kadınlar
ekmeğe el sürer gibi erkeğe
yağlı , ballı ,hırçın
kağnı sesi duyulur her evden

parmak kadar yarık topuklar
tek başkaldırı kanamak
topraktırlar ,en çiğnek yerde
saman saman savrulurlar

kapı eşiğine adım atamaz kadın
erkek tanrı örter perdeleri
sokağa yükselemez sesi
gider tanrının namusu

kuşların kanadına çizer sesini
özgür suları salar tarlaya
tutsaklığa adım atmasın çocuklar
çürüğü görsünler dişlerinde


meydan vermez yoz ağası
sözü tokmak gibi yapışır ağza
hadi secde edin geçmiş çöllere
burnunuzdan gelsin lokmanız

dışkıdır gülmeye apalayan kadınlar
gül yerleri hemen kara boyayla
sınırsız bir ses çizer sınırlarını
kambur üstüne kambur
kambur üstüne kambur

yok adları koca adıyla ,baba adıyla
kandırmaca büyük harfli kanunlar
çiçeğini sular kadın
bahçesini eker , biçer yarım ayaklı
baş harfini çıkaramaz topraktan

sevgi sözcüğü arkalı gökte
yıldızlar kapışılmış ; ay devlerin
cüce kadınlar sırtlarında yük
cüce kadınlar ,göğe bile uzatamaz başını
kendinin olmayan dünyaya


küçücük delikten bakar ,büyütür
ışık dilencisi kadınların poposundan
kapar gözlerinden başka heryerini
yanlış arklara salınır sular
her çağda doğar ; yoz adamlar !

4 10 1990