Her gün seher vaktinde kulakları çınlatan
Hoş nidâlar yükselir Efe’ler diyarından
Bir Ozan sesi gelir kalbimi ferahlatan
Vesveseden kurtulur, umutlanır yarından.

Bir goncagül takayım şapkanın tereğine
Gül kokan nefesinle yurdum rayihalansın
Dilerim çabaların ulaşır ereğine
Bıraktığın mirastan torunlar faydalansın.

İhtişamınla yaşat baharını, yazını
Solmasın çiçeklerin her zaman aç Çınar’ım
Oturayım gölgende tıngırdat şu sazını
Endamını seyredip aksın yürek pınarım.

Muhabbetine gelen ballanır lehçesinden
Tatlanır, keyiflenir, unutur dertlerini
Güller ile söyleşir çıkmaz gül bahçesinden
Çalar neşelendirir aile fertlerini

Kucaklamış meydanı uzatır herkese dal
Gelip geçen serinler, ter atar hanesinde
Gözleri ışıl ışıl, sözü şeker, dili bal
Mest eder yârenleri gönül meyhanesinde.


Anadolumun ruhu, türkülerinde özün
Senin gibi aşıklar el üstünde tutulur
İnsanıma nasihat, yol gösterir her sözün
Verdiğin bunca emek hem nasıl unutulur?


Ozanların içinde bir bilge ’Ozan Efe’
Zevâl gelmesin sana çok yaşa koca Çınar
Eksilmesin bağrından, sırtından gülce kefe
Varlığın yüreklere çağlayan soğuk pınar.

M.Ziya DİNÇ