Ey Üsküdar
Üsküdar güzelliğin taçsız kraliçesi
Konuk olsam Dilruba’na
Gecenin en koyu ışığında
Sessizliğin büyük çığlığını
Sorsam!... nasıl saklarsın sinede

Nazlı süzülüyor gemiler bu gece
Boğaziçi’nin gizemli sularında
Derinden bir off çeksem
Yarılır utancından koskoca boğaz
Sularını ödünç verecek cömertçe karaya
Sırf senin hatırına
Yansırken puslu gözlerinde
Çığlıklar sessiz …deniz sessiz ….sen sessiz……

Bir umman olur çağlarsa sözcüklerin
Bir geminin karaya vurması aciz billâh
Orman kuytusunun patika yollarında
Kaprissiz gecenin sessizliğinde
Duruluğun en görülmeyen saflığında
Kay’sın Leyla ‘sını düş eder gibi
Üzerinde gecenin ahengine ritimle eşlik eden
Adı saklı, teni saklı binlerce bestekâr
Uyanık tutuyor geceyi
Ay bihaberken ten toprakla uyanıyor
O güzel orkestranın gizeminden

Bir orman kadar gür
Aşılmaz okyanus kadar asi
Kara sevda gibi vaz geçilmez
Esrarından ayrılmak gecenin
Maviliğin en güzel tonunda, denizin
Yeşilini bırakarak Gecenin koynuna
Bir gül bakışına bıraktım
Sensizliğin vedasını Üsküdar
Vuslatın yedi tepesinde….

Baykara
04/09/2011 Üsküdar