Hiç bir zaman sımsıkı sarılamadığıma…



Üşürken ninnisiz gecenin kucağında
Büzülüp dizlerime sarılırken
Korkuturken gölgeleri yalnızlığın
Neredeydin?


Kan damlıyor çeperimden
Şefkatli ellerini öpüyorum, rüyâmda
Altın telli saçlarından
Tutunamadım hayata
Çileli ömründen bir salkım koparıp
Dağıttım sadaka niyetine



//Allah rızası için!
Dedim; Okuyun bir Fâtîhâ//



Çocuktum…
Oyuna kaçardım arka bahçemizde
Zehir çiçeği açardı pespembe
Mâzîden kalma salıncağım, dar şimdi bedenime
Mâkus talihinden sıyıramadım özünü
Tâlihin gülsün diye güldüm yüzüne
Olmadı … Büyüdüm
Sinsice, içten içe yordum seni….



//Öylesine üşüyorum ki; yakıyor şehrin ışıkları tenimi
Ne olursun … gel … Sev beni//



Sakın üzülme!
Yapamadıklarını yaptım.
Sözüm var; kirpiklerini buğulandıran uhdeni
Hedef edindim yaşantımda
İstediklerini vermedi hayat
Elimde olsa, kâlû belâdan çeviririm yazgını
Gül tohumları serperim avuçlarına
Sardunyalar ekerim çileli bahçene




// Öylesine kaybolmuş ve yitiğim ki;
Ne olur ……… Bul beni //



Hüsrana uğrattım bende ki seni
Takvim yapraklarıyla kavgalıyım
Yüreğinden çiseleyen duâlarla büyüdüm
Yazgımızın çıkmazında dillendi sözlerim
Dizlerimi kanatan hayatın çelmesiydi
Ne çok yan(ıl)dım boşluğunda



Uzanmıştı eller, tutundum
Bilemedim, dalında emanet tünediğimi
Kar taneleri düşerken saçlarıma
Çığlarında büyüttüm özlemlerimi
Yoksun, başımı kime yaslasam?
Şefkatinde bulsam sıcacık iklimleri



// Öyle bir gürültüyle düştüm ki;
Ne olursun ……… Tut beni //




Kaderim rayından çıkmış çizgisinin
Uzak kentlerden sırıtan bir yalnızlık
Vuruyor yüzüme süngüsünü
Her çırpışında mavi boncuklar dağıtan
Zindan karası gözlerde sevişmelere koşan,
Seferi adımlarıydı yüreğimin



Tökezledim hayatın dik yokuşlarında
Muz kabuklarına basa basa
Pençesinde hamken piştim kıyasıya
Öğretti zaman kalkmayı, düştükçe
Kuyruğu dik tuttum
Acıyan yanlarımı sardım hep umutla




// Öyle bir sevdayla yandım ki;
Asaleten baş aşağı çakıldım //




Bin asırdır söyleyemedim
Seviyorum seni..
Şimdi gözyaşımla çözüldü, ketûm dilim
Yakarım derin imgelerini dizelerimin
İçtenlikle sıralıyorum sözlerimi
Ve bağırıyorum son avazımla
Seni seviyorum Anne..
Seni çook seviyorum Anne…



Duyuyor musun meleğim?


Neşe CÖMERT
Temmuz 2010