Lokman Hekim’im ol da yaramı sara sara,
Göğsünde uyut beni gönlüm derde kanmasın,
Sevdan ile her akşam düşünüp kara kara,
Hasretimin ateşi volkanlara dönmesin

Kalbinde boş yer varsa beni oraya taşı,
Sevinç gelsin dünyama gönlümün karakışı,
Bahara dönüşürken tükensin kar yağışı,
Sinemde bir ateş yak ebediyyen sönmesin.

Çılgınca severim ben katlanabilir misin?
Kollarımı açarak gel desem gelir misin?
Duygu dolu bahçemde güneşim olur musun?
Sevgimizde ayrılık kıvılcımı yanmasın.

Dolunay ol gönlümün karanlık gecesine,
Aşkımızı fısılda göğsüme sine sine.
Ben türküler katayım fısıldayan sesine,
Aşka gülen gönlümüz hüzünleri anmasın.

Eğer boşta bırakmaz tutarsan ellerimden,
Belki ben de gülerim, kurtulup kederimden,
Sevdaya anıt diye diktiğim eserimden,
Kalbimizin bayrağı yüzlerce yıl inmesin.

İki tatlı söz söyle bayram etsin yüreğim,
Sevgi rengi gözlerin hayatta tek gereğim,
Aslı’ya usta oldum, Züleyha’ya çırağım,
Kimse beni Leyla’dan daha geri sanmasın.

Yıldız Toksöz