[ italik
Bir sen gördüm düşümde
Mutluluğun unutulmuş mutluluğun kıyısında
Cümle narinliğin hoyratça koşuştuğu
Bir sen gördüm düşümde
Sevindim…
Bir sevda gördüm düşümde
Delice bir sevda hudut tanımayan
Karanlık dünyanın aydınlığa açılan penceresi
Bilmem ki salkım saçak bu neyin bilmecesi
Bir sevda gördüm düşümde
Vuruldum…
Bir hayat gördüm düşümde
Sen vardın yanımda başucumda
Bir de bize hiç uğramayan mutluluk
Bitmiş idi içimdeki burukluk
Zira sen vardın yanımda
Bir hayat gördüm düşümde
Yanıldım…
Bir ayrılık gördüm düşümde
Fırtına zebanileri sarmış dört yanımızı
Sararmış benzin gibi sana verdiğim o gül kırmızı
Birden nüksetmiş yüreğime dökülen gözünden
İnce bir sızı
Bir ayrılık gördüm düşümde
Yıkıldım…
Bir ölüm gördüm düşümde
Ötesi yok memleket gülüm yaban ellerde
Beze sarılı cansız ceset omuz üstü ellerde
Ve göçüp gitmiş
O kokladığım saç kim bilir nerelerde
Bir ölüm gördüm düşümde
Öldüm…
Bir düş gördüm düşümde
Gitmemişsin, koşarak bana, diyorsun;
“kefen değil bu bak gelin oldum.”
Ne kör oldum ne sağır oldum
Düş de olsa bahtiyar oldum
Ayıldım, bin perişan oldum
Bir düş gördüm düşümde
Gömüldüm…





]