Eylül de varlığını sürgün eden,

Yokluğuna beni esir eden,

Adına sonsuz şiirler yazdıran sevda yanığım.

Ömrüme varlığını, ruhunu işlediğim,

Ela bakışlarında aşkı intihar bellediğim,

Yüreğimde yer vermedim ki senden gayrısına.





Söylesene, başka bir yürek davacı olur mu ki bana?

Senden başkasının varlığına yüz çevirince

Ahını alır mıyım ki başka bir yüreğin?

Sorgusuna düşer miyim başka gözlerin?

Hesabına çekilir miyim başka bir ateşin?



Ömrüme sevdasını adadığım!

Senin de yüreğine düşüyor mu bu içimi yakan ateşler?

Mum ışığının o cılız ferinde düşüyor mu gölgem duvarlarına?

Sarıp sarmalıyor mu hayalim benliğini?

Ela gözlerinde hasretim birer sızı olup,

Kirpiklerinden süzülüyor mu yanaklarına?


*



Aynı sorgulardan geçiyorsa senin de varlığın,

Aynı hükme razı geliyorsak bu makamda,

Beni yakan bu ateşlere atılmaya razıysa yüreğin,

İşte o zaman;

Yokluğumu doldurmaya yeltenmesin hiçbir işgalci,

Düşlerimde bile terk etmedim ki seni…

Ayşe Çetiner