Oturmuş derin derin düşünür geçen yılları
Kördüğüm olmuş, saçak saçak düşünceler
Usunda yaşamdan kalıntılardır parlayan
Dayan biraz daha, yıllara dayan be amcam.

Bu gürültü, bu kalabalık, biliyorum alışkın değilsin
Masal gibi geliyor sana, bunca yabancı insan
Gelmiş yer etmiş, konaklamış senin yurdunda
Kendi toprağında yabancı olmuşsun be amcam.

Tekneler dizi dizi, alır götürür dalga dalga anıları
Yeşili kıpır kıpır oynar, süzülür suları kanalın
Dert etme, belki bir gün emeklerini olur anlayan
Tekneler alır seni de götürür, götürür be amcam.

Alnındaki izler Dalyan damgalı, bil ki hiç silinmez
Dokunsalar dökülür terlerin, ılgıt ılgıt karışır suya
Avuçlasalar elleriyle kanalda akar gözyaşların
Unuttuklarını sanma, anımsarlar bir gün be amcam.

Dert tasa sarmasın seni, paraya doymaz insanlar
Birileri gider, binleri gelir, “dünya iki kapılı han”
Daha neler görecek daha neler bu şirin Dalyan
Mutlu ol, huzur duy, senden kalan miras bu be amcam.

Her şey planlanmış, unutulmuş halkın istekleri
Suları versem birilerine, nereleri nasıl yapıya açsam?
Düşünceleri çıkmış ortaya, dur durak bilmiyorlar
Ama doğa yasaları var, doğa yasaları be amcam.

Şöyle bir baksalar çevreye, dağa, taşa sorsalar
Dünden bu güne neler oldu, neler yaşadı Dalyan?
Çökmeler, yıkımlar, görürler geriye baksalar
Bu boş vermişliğe doğa; bir gün dur der be amcam.

Yüzündeki endişeleri okuyabilseler, anlasalar seni
Bu denli yükün, yığıntının, gürültünün, curcunanın
Doğayı bozmak olduğunu er geç görecekler onlar da
Ama iş işten geçmiş olacak, geçmiş olacak be amcam.

Düşüncelerin taş duvar gibi ayrık ve paramparça
Yıkılırsa yıkılsın, alel acele üşenmez yeniden yaparız
Sen ne düşünürsen düşün, “bizler her şeyi en iyi biliriz”
Bu dünyayı yıkar da, kara düzen yeniden yaparız be amcam.

Mehmet ERBİL

www.mehmet-erbil.tr.gg