Önce;
Ayaz vurur suya, titrersin
Nü bir ceset salınır kumsalında
Dalgalı ayın titrek gölüsündür!
Can içre…
Ve zırıl zırılsındır,
Fersiz aynalarda…



Sonra;
Takunya tıkırtısıdır dilinde ki
İncir çekirdeğini doldurmayan…
Sıkılan kör kurşunları
Toplarsın yürek kovanından
Adına sürülen kara lekedir!
Büyüyen isli lambalardan…



Dersin ki;
//…O halde avuç içlerine al!
Kuruyasıca canımı…
Kanım aksın ki, boynum kıldan ince…
Şiir içiyorum, her gece
Yüz promil sarhoşum
Sarhoşum işte…//



Artık;
Kimsesizsindir,
Hem öksüz, hem yetim!
Gece örtününce zifiriyi, yakılır kınası
Çatık kaşlı sevgilinin saçlarına
Üşürsün…
Cemre sızısı üflenen yokluğunda…



Ve sükûtun bağırır;
//…Genzimde kansın, yutkunamadığım!
Kirpiklerim bulutları giyinirken,
Yüzüne gökkuşağını astığım…
Ey imgeleri sahte ş(a)iir!
Tek hamlem kaldı, yalnızlığımın evinden
Tüküreceğim yokluğuna…//


26 Ağustos 2011
Gaziantep