İki damla yaşla bulurum Gazze çocuklarının gözlerinde seni
Ha bir de Marzieh’in sihirli nağmeleri.
Umutlarımın bekaretini kaybettim
Fahişe şiirlerin mısralarında şimdi
Sen, sen diye raks ederim.

Mühürlü dudaklarından öpsem
Çözülür mü bana yine?
İçinde ki buz dağını nasıl eritsem de alevlerini kucaklasam
Sihirli bir duanın fısıltılarına nasıl soksam seni yeniden.
Ahh kör algılarım benim.
Asırlara sığmayan aşkını nerede kaybettin sen?

Bu gözler
Bu beden senin için bekliyor
Sessiz çırpınışlarımı duyuyor musun?
Şaşkınlığın tokadı pençe pençe yanaklarımda
Diyorum, şuramdasın, tam şuramda
Bir bakıyorum yüzyıllar koymuşsun aramıza

En koyu kabuslarım da
Kıvrım kıvrım kıvrılan bedende ki esir parmakların
Geceler buz
Gündüzleri sildim bir kalemde
Oraya buraya hoyratça savrulmuş duygularım
Ya biz, ya biz
Diye haykırırken
Bu alevi, isyanı kim söndürecek
Bilemedim.

Sevmedim bu hikayeyi
Acırım bohçamda ki terk edilmiş anılara.