2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1785
Okunma
Ben rüzgarın yelkeninde yosun tutmuş bir kenar
Sen bir çoban yıldızı ben karanlık bir çarşaf
Böler uykumu güneş başlar arsız yüzleşme
İçimde koşan kır at dışımda paslı hayat
Bir şahlanır umutlar pir düşer sürünerek
Saçma sapan sözcükler o alaycı tenkitler
Hint kumaşı ukala yine bendemi hata
Bölünür gecelerim her satırında kara
Çoban yıldız değse heyhat artık nafile
Sabrımın son demleri içildi yudum yudum
Hey anlatsana biraz söyle hepmi suçluydum
Kan kırmızı gelincik küsmüş kır tarlasına
Bükülmüş narin boynu az kalmış ölmesine
Bir tarih hatırlarmış eskimiş yama yapmış
Bu urbayı giymeye o gelincik utanmış
Kara çarşaf bürünmüş kızılcıklar dökülmüş
Gayrı ona ahali kara gelincik demiş
Bir vardı yokmuş oldu kır çiçekleri soldu
O kurak tarlalara kara gelincik doldu...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz