//..açlığa kapanan gözlerin
tuhaf bir hayatın uğrak yeridir
mahşeri merağıma bağladım
seni hiç aklıma getirmeden
öyle bir mizanda ağır basıyorki tokluğum
göbeğimi kaşıyorum uzun zamandan beridir..//


ben seni yüzyıllar önce
özgürlüğünle beraber kuşattım çocuk
bir kızıl kıyameti giyinmiş kavruk teninden besleniyorum
birazdan yana düşecek ince kollarından
sözde yeşil uçurtmalar yapıyorum
sayısız nefesini ben çaldım yüreğinden çocuk
özür diliyorum


sen eşelediğin çöplüğe ömür sürerken
cilalı masalar kenarlarında
klişe bir barışa papyonlarını sürüyor adamlar
kuzeyin soğuk yüreğine gömülen maddiyat
yaldızlı kasalarda doğura dursun
senin boş bakan gözlerinde
zehirli haşeratlar yuvalar


aynı cenin ayrı fıtratın yaradılışında
ilahi beşeriyetin rahmeti var dediler
yaşamı ortak kılan aynı kudret değilmi çocuk
neden diye soracak takadın yokki
zaman zaten yağlı kurşunların kalbine
hırs ve öfke yazıyor
sen buğdayın kokusunu bilmeden
dudakların açık kaldı
ah çocuk
dünya küfrün ekseninde dönüyor
salyası kurumayan baronların
marka ayakkaplarının izi sırtında
seni kor kumlara gömüyor



Faruk Civelek