tövbe
bukadar zormu böyle ?


hayal olarak bırakılmış insanlığın
adını unuttu zaman
eski dinazorlar hortladı
amansız bir hastalık
farkında değil hasta olan
anlar bizi de bir gün
kendisinide insanlık eseri olan


kan taşıyor şimdi kuşlar gökyüzünde
renkleri değişti hayatın cümlesi yalan
soğuklar yaz gününde dipten vuruyor
buz tutuyor üşüyor insanlığından utanıyor insan olan


kalk ayağa haykır be dünya ! yalan haram
helal bir lokmaya hasretmi kalacak insan .?
ne kardeşin kanı helaldir insana ne de kalleş olan
şavaş yalan kan yalan


kaç zamandan beri insanlığı perişan ediyor
sureti insan !
anlar mı söylediklerimizden aslına şeytan sürülmüş
sonu tufan


sana bir benzer bulmak için dolaşıyorum hayatı
yok canlılar arasında seninkadar vahşi olan
alınan satılan mal gibi pazarlanan
sen


bu dokuma bir ters bir düz mü örülmüş sanıyorsun ?
nezaman güneş batıdan doğdu
düşün bir kere sende neler kayboldu uyan?!
doyar mı sanıyorsun burada karnı tok gözü aç
kime söylüyoruz ki biz
var mı bizi anlıyacak olan ?


(mal canın yongası derler) ey bu sözü doğru anlayan ?
mal yalan mülk yalan


yıl bir
sınav için ilk emir
tanımamıştı ne bir maden ne demir
dil vardı amma bilinmezdeydi zamir
o gün bu gündür
kendini anlatmanın başka bir yolu bulunmadı


en azından olduğu gibi kalmalıydı kalınamadı
uyanmalıydı uykusundan uyanmadı
geçmiş tarihe bakıyorumda hep geç uyanıyordu insan!
günden güne kalmıyordu eser o öz dokusundan
tarihte bir sürü yalan


ne yapmalı bilmem ki ateşe mi atmalı atlamalı
nasıl bu hastalığı atlatmalı .?
çok farkediliyor artık /en / ine genişliyor insan!


kazancınız bol gününüz bereketli olsun her an
hiç düşündünüz mü siz bukadar tüketildiği halde
gökten mi iniyor domates biber patlıcan


tövbe mi edeceksiniz şimdi inanmıyorum o da yalan.!

( bütün insani değerler manevi değerler sektör olursa
bu sektör mutlaka böyle iflas eder )