ben öldüm onlar ebedi mi kaldılar..?


sıcaklığını yitirmiş bedenimi bir kaç metrelik
topraklara saldılar
bedenimin üzerine karanlığın kapatıldığında
kozasından bir kelebek gibi ayrılmış ruhum
uzanıyordu sonsuzluğa


ve arkalarına bakmadan
hayat devamediyor şarkısıyla yanımdan ayrıldılar
haklıydılar


bende öyle yapmıştım zaten
o zaman bende ölü ölü bakmıştım
bende öyle sanmıştım
tâ ki
kabuğum çatlayana kadar


aslında sanıyordumki daha
bir çok şiir bir çok hikaye yazabilir
bir çok yer gezebilirdim
sanki sonsuza


çok büyük şairdi çok büyük yazardı
nesi vardı aslında
hiç
bedenin
farketmezdi ona
hangi renkti gözlerin
sonu bir kaç karış mezardı
uyuyarak gezerin


ne çok kararlar almıştım oysa yarına
yarın sanki elimdemiydi benim
hiç bir zaman hiç bir gün ölüme hazır değildim
ben neyi bilmek istemedim ?
ne açlık ne susuzluk vardı artık
ne de yarına hayallerim şikayetlerim


ben öldüm onlar ebedi mi kaldılar.?


ölmeseydim hayatımın en güzel hikayesini yazacaktım oysa .!
istersen sende hayatı bir şiir hikaye gibi görürsün
ya da vazgeçip ölmeden önce ölürsün /dedim
ve ben öldüm:!

sevgilim hayatım aklıma hep sen geliyordun her zaman
gelmiyordu hakikat olan ölüm..............................