Yüreğim seni özledi
Bindirdim gökkuşağına sallandı doya doya
Etekleri havalandı
Yüzünde bir tebessüm..
Gözleri ilk defa güldü renklere
Uzaktın,çook uzaktın sen,
Tutamazdın ellerinden istesen de
Duyamazdın o gülüşlerini
Göremezdin yüzündeki tebessümlerini
Salladım gökkuşağında onu
Hani çocuklar salla beni der ya,daha hızlı daha hızlı
Sen salla O’nu istedi ..yok dedim,uzakta dedim gözleri doldu
Tam da diyordum ki bak avuttum
Bir an olsun mutlu oldu yüreciğim
Şarkılar söyledim,şiirler okudum O’na
Attım da içime yangınlarımı,özlemimi,o dinmeyen sızımı..
Sonra seni gördü gece, kutup yıldızı oldun
Göz kırpınca sen ,doldu gözleri
Süzüldü yanaklarından iki damla yaş
Yine başladık seni konuşmaya
Sus dedim biraz bak aya,yıldızlara
Ne de güzel ışıl ışıl
Seni görüyor O’ da
Bak gülümsüyor sana
Hadi seversin sen
Şöyle ince belli cam bardaktan
Bir de demli çay ki ne keyif
Bırak hüzünleri,geç karşıma
Anlat bana sevinçlerini sevgilerini
Ama hep gülümse
Unutma ki söz verdin
Her zaman ,her şeye rağmen gülümse derdi sana
Şimdi neden bu hüzün
Madem seviyorsun O’nu, gülümse…
Gülümse ki hissetmesin acılanmanı
Üzülmesin ,yanmasın içi senin gibi
Ne içebildi o çayı,,ne dindi gözyaşları
Avutamadım ki Onu,
O deli yüreği
İlle de sen dedi
Gördüm onun gözlerindeki seni
Yüzündeki hüznü
Kendimi unuttum ağladım biçare yüreğe
Ne ben unutturabildim seni O’na
Ne O, seni bana…
Anladık ki sensiz olmuyor
Yüreğimle seni düşledik
Yine sensiz sabahladık doğan güneşe…

medusa