.düşlerini uzat bana
kendimi kıracağım..
boynuna sapanını asmış kuşlara dalan çocuk
bir romanda sevişmeden önce,
seç bir yıldız al koynuna nasılsa kaydıracağım..
kuraklığa uzanıyor sancılı yağmur
bir pişmanlıktan başla susmaya
yutkunarak okşa karanlığı,
bir kuş demine seker, mahcup bir gece turuncuya döner..
kendi naaşının gassalı olan yüzünü yıkarken ağlamamalı
unutmamalı kendi hikayesini terkeden rüzgarı..
mırıldan ve sus;
nisyan, ıssız bir yerde çiçekleyip büyütürmüş aşkı!
böyle böyle boynumuz taşa kesmiş çocuk,
artık iç güveysi bir sızıdır serçe sesleri karanlığa...
bütün isimlerimi döktüm geldim kapına
hadi be
benimle bir rüya avlasana!

sabahtan tanış bir heyecandır karanfil kokusu
ve göz değince susturabilir mısra keskinliği,
dur çocuk, geçiyor önümüzden
buz tutmuş mektuplardan firari
eski bir fotoğraf yahut sayfalara sinmiş gül yaprağının kurusu..
silkelendikçe ağıyor gece
bense çocuk siyah bir bebek gibi ağlamak istiyorum
grinin riyakarlığına ve ellerine..
şimdi çocuk tam şimdi, yakıp mektupları tekrar tekrar
bir esmer açlığı ellerinle karalasana..