Bükülür de dört büklüm
Ruhum derinlerinde
Benliğim dans eder
İlmek ilmek nefesinle…
Bir örümcek ağının içinde
Sarmaş dolaş ruhlarımız,
Unutup da kimliklerini
Ruhun müziğine adarlar varlıklarını…
Ne kuşların cıvıltısı
Ne rüzgârın uğultusu duyulur
Ben olmaktan uzaklaşıyorum
Tutmasın varlığımı gerçekler…
Dokun, gözlerimle gör varlığını…
Konuş, dilimde sen ol benimle…
Kıvrıl da koza misali gir yüreğime…
Gör de vazgeç
Sevdam büyük…
Hangi ruhun düşü değildir ki bu,
Hangi kırık saç teli istemez ki varlığımı,
Hangi sarhoş aşk uzak kalabilir ki kelebekten…
Unut aşkın adını, sevdama sarılma
Boyun yetişemesin ağacın meyvesine…
Dalında güzel ya çiçek,
Öyle…
Hadi kapat gözlerini
Kal kendinle…
Aşkı unut,
Sevdayı sarmalama,
Gönlünün nefesini
Kendine sakla ki
Vuslatsız çoğalsın sevgiler.


1.8.2011
SERAP DEMİRTÜRK