KARGINIM
Ben, ben idim, doğup köyümde büyüdüm,
Koştum, yıkıldım, kalktım seni sevdim,
Seninle yoğruldum, seninle doydum,
Tarlasında bağında, ekmeğinle büyüdüm,
Koyununu, kuzusunu, dağında otlattım
gençliğim yolunda geçti,
Anamı, bacımı, emmimi dayımı seninle bildim
Köyüm değil, yuvamsın Kargın.

Aldım elime çantamı çıktım Gurbet yoluna,
Şimdi selam söylen hem eşime, hem de dostuma,
Duydum bir can daha göçmüş köyümden,
Aktı göz yaşım, Yuvam Kargın’ım.

Bilmez kıymetini, bilemez yaşamayan,
Ne sevdalar saklıdır, ara sokaklarında,
Sevgiyi, yari senle buldum
Seninle var oldum, hamurunda yoğruldum,
Köyüm değil, yuvam Kargın’ım

Aman da tüter bacım kurmuş ekmeği,
İki yumurta getirim yapın çöreği,
Ne güzelde olurdu anamın çöreği,
peynirde koy bacım, içi bol olsun,
Yeyin hemşerim, yeyin, bazlamayı tebiği,
Köyüm değil, yuvamsın Kargın’ım.