sarsılıyor gök kubbe
duyarsız kulakları tıkanmış artık nesil
zil zurna sarhoşlugunda hayatın yüzsüz
alın teri çekilmiş alınlardan
harama helal giydirilmiş zaman


boncuk boncuk içime terliyorum
çatırdıyor yeryüzü cümle mekan
asaletini bir arzuya peşkeşlemiş kişiler
bizim bütün hücrelerimizden dua yükseliyor semaya
bir gün musalla taşına düştüğünde sen

kıyamet indireceğim başına
küfürsüz


ay tutuluyor gözlerimde her akşam
anlaşılmaz karanlığın içine düşüyor gece
yüreğime vampir yarasalar gibi asılır
bütün kehanetler boş bir fasıldır
her gün deprem her gün afât
her gün acıtır hayat


kılını kırk defa yardığım zaman kaybolur
kol gezer köşe başlarında ölüm
kısmete umuda bağlanır yaşam
bir bilinmeyene doğru koşuyor insan
ahkam kesilmiş hikayeler tutarsız
hep ayaz var
her ülkede hep soğuk


insan ahıdır gökyüzündeki kara bulutlar
sefaletin sabrından gelir umutlar


şimdi artık
sana söz bulamıyorum
sen kılığında insan kıyafetinde insan
bu tualde senin iç resmini çiziyor
cehennem zebanisi
arsız ressam


ey HAK ey ALLAHIM
bu insanlar şimdi nasıl yıkanacak
kaç defa bu zaman kırklanacak
o gün geldiğinde biliyorum zaten
akıllar tutulacak


ortalama yaşam
yetmiş yıl
nefes
hayatın yarısı uyku zaten yarısı heves
boşver hayat der geçer
bunu bilsede herkes..