çaresizlerin çaresizliğin veciz bir şekilde dile getirmişsiniz. çaresiz lik hisseden insanlar elbette çok ama
Tüm insanlara buradan sesleniyorum.
çaresizlik yok,
çünkü çare sizsiniz.
selam ve sevgide kalın

Sevgili Üstat

.....ve diyorum ki artık hiç bir şey bedava değil bedava.

Saygı ve selam ile.

AĞLAYAN GELECEĞİN DİLİ


Çaresizliği sarıp kaç kat kefene
Çırpına çırpına yok etmek ölüm acısını,
Zor, çok zor.
Şans, talih, kader, kısmet
Beş kuruşa değil artık
Beş kurşuna!
Yok olmak bu dünyadan,
Bu kalplerden,
Bu anılardan
Bedavaya…
Mermi sesleri vızıldarken kulaklardan,
Ambulansların sedyelerine sarılıp
Hıçkıran analar, babalar
Kendilerini teneşirde yıkasın diye büyüttüklerinin
Katledilen umutlarına bakarlar
Ölgün ve dalgın…
Ne gam!
Gidenler,
Bilirler mi ki bıraktıkları acı çığının altında
Ağlayan geleceği?
Yazık oldu…
Çırpındı gözler çaresizce,
Sözün son bulduğu anda…
Bedenler,
Taşıdıkları emaneti bırakıp toprağa,
Rüzgâra verirler kimliklerini
Ve
Ilık bir meltem eser sessizce
Ruhları öpüp kucaklayıp
Filizlere göz dikerek.
Haydi kalk…
Yüreğinde ve anılarında kalana sarıl sımsıkı…
Vefayla.





28.6.2011
SERAP DEMİRTÜRK

Malesef günümüzdeki hazin olayların şiiri ve şairce dizelere dökümü şairemizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

şairem,beni de yıllardır sarmalayan bir ızdıraptır bu...analar,çocukları bunun için mi doğuruyor...ne umutlarla,ne hayallerle taşınıyor ana vücudunda bu bebekler ve gene ne umut ve hayallerle büyüyor binbir çile ile bu gençler...ve...anlamsız savaşlar...anlamsız çarpışmalar...sonuç,neyi paylaşamıyor insanoğlu şu fani dünyada?koskoca bir hiç...milyarlarca insan koskoca bir hiç için taptaze vücutlarıyla kayboluyor toprakta...analar,babalar,kardeşler yasta...bunca savaşa,kardeş katliamına ne gerek var...çünkü insanoğlunun ihtirasları uğruna milyarlarca can yok oldu...rant sağlayanlar da yok oldu...12 eylül öncesinin o saçma ve anlamsız çatışmaları arasında geçti gençliğim...yazık değil mi o binlerce ölen gence...yazık değil mi tahsilleri yarım kalan gençlere...yazık değil mi hapislerde işkence gören ve çürüyen bedenlere...birilerinin rantı ve ihtirasları uğruna herşey..

herşeyi o kadar reel betimlemişsiniz ki,yüreğim darmadağın oldu...daha bilinçli ve sağlıklı iletişimli,saçma sapan fikirlerden arınmış yarınlara beraber ulaşmak temennilerimle,tebriklerimi sunuyorum...selamlarımla...

Hocam acı gündem dolayısıyla öyle bir işlemiş ki damarlarımıza, biz yazanlar duygularımızla daha bir iç içe olduğumuzdan sanırım çok daha fazla etkileniyor ve bu duyguyu şiirlerimize yansıtıyoruz. O kadar haklısınız ki, o kadar güzel anlatmışsınız ki ortak kanayan yaramızı, oturup sayfalarca isyan şiirleri yazmak geliyor insanın aklına, tek nefes alabildiğimiz yer şiirlerimiz onarda boğuluyorlar artık bu kadar gam ve tasaya.