’Bilinir ne usta olduğum içlenmek zanaatında
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını’



Kurudu dilim,damağım kurudu sonbaharlar
Bu sene aşk ne de kurak


Ne de kurak isminin harfleri
Çıngıraklı zamanlar
Nar ekşisi gözlerin
İç içe geçmiş bulutlar
Geçmiş içi cevizin
Büyümüşte küçülmüş sanki aşk
Gün....ne de tuhaf


Bedava hüzün, bu gün bedava
Yarın, para veripte alma
Aldanma gönül aldanma
Şarkılar ne de tuhaf


Muaf yine gönül,bu sene sevdadan
Günahlardan geçersek ne ala
Muallim olacaktı hani ya aşk
Sersefil,serseri olmuş ne tuhaf



Ne de kurak bu sene yaz
İsimsiz kum taneleri
Boşa geçen zaman
Han,hancı meselesi
Aslı olmayan gazete küpürleri
Küfürleri yani babamın
Ne de tuhaf



Asık yüzlü bir adam, gün;
Üstelik gözleri çapaklı
Dün çok neşeliydi oysa
Bu gün bilmem ne olduysa
Öldü sandığım kuşlar
Yaşıyormuş meğer
Ne tuhaf.......