Sen geçtikçe içimden
Yüzümde uyudu yüzün
İç çektikçe yastığımda kokun
Yüreğimi ağlatan hüzün
Ruhuma devrildi yâr...

Acının çanı çaldı kulaklarımda
Odama s/indi bir melankoli
ipe çekildi hasretin duvarlarımda
tek bir selamına muhtaç kaldı ellerim

Bin hasret yüklü olsa da
Umuttu bana sesin
Bir gel desen
Bin kez koşardım sana...

Aşkına kul
özlemine yol olurdum...
Yokluğuna böyle yenilmezdim yar...


Senden uzak gözlerimde
Sensizlik kör/düğüm
Yüreğim âmâ...

Ruhuma değdikçe adın
Yokluğun alev aldı
Yandım ayrılık hârında

Nerdesin...

her yol alışımda senden
Sana vardı gidişlerim...
Hasretin büyüdükçe içimde
küçüldüm
Hayalini ektim
eksilen yanlarıma...
Kalbime dokunan
dudak izlerinde arayıp durdum
Bir bilsen seni ne çok özledim ...

gittiğin günden beri
Dilime sus düşürdün

Aşkın lisanı da yokmuş
Tüm dillerde ağlamakmış
seni sevmek
Kirpiğime astığın yaştan anladım...

Emanet bıraktığımdan beri
yüreğimi yüreğine
Ağladım ağladım ağladım...

04.08.2011


Arzu Karadoğan