Hâlâ korkuyorsun beni sevmekten;
Kafanda şüphe arıları vızıldıyor
Arasıra ruhunu sokuyor, akrep gibi
Neden kendini bırakmıyorsun, neden
Duygularının şarap gibi akan seline
Aşk deryasının kenarında oynayan
Beyaz elbiseli bir kız çocuğusun,
Denize dalmak istemiyorsun
Aksine dalgalar ayaklarımı
Gıdıklasın diyorsun
Çarpan kalbine değil;
Kuma çizdiğin kalbin
İçine yazıyorsun adımı
Daha sonra, bana her öfkende
Ayaklarınla tepinerek
Kumdan kalbinden
Adımı, aşkımı, beni
İzimi ve gizimi
Siliyorsun
Neden?

Bense, aşk denizine atlayıp
Boğulmak isteyen bir müntehirim
Kumlardaki kalpte yaşamak
Bana yetmez; bilakis derya lazım
Aşk lazım, uçsuz bucaksız
Aşk deryasında çığlık atan
Suya dalıp dalıp çıkan bir martı olmak
İstiyorum; yani seni istiyorum
Sahilde dolaştığımız yeter
Denizin ortasındayım
Sana hadi gel diyorum
Durma gel birtanem
Boğulalım aşkın içinde
Birbirimize nefes vererek
Öleceksek kumlarda değil
Sâhilde değil; denizin dibinde
Ölüp gidelim ve altında
Çürüyelim
Koyun koyuna


Soner ÇAĞATAY (22:11) 3 Temmuz 2011 / Wuppertal / Almanya