Ah! babam;
Kaç yıl oldu sesini duymayalı
Sen gittin gideli kaç yıl oldu.
Erken gittin belli ki yeni anlıyorum.
Anamı bile görmedim o günden beri
Kardeşlerim bile hep uzak durdu benden
Yalnızlık zormuş be babam zor,
Kimsesizlik daha koyuyor insana bu günlerde
Uzak kaldık, koptuk çevremizden.
İstemesekde böyle olması gerekiyordu
Sedat aramaz, yıllar alıştırmıştı buna beni
Suat desen imkansız bu günlerde biliyorum.
Ablama, Nezahata ne oldu anlayamadım.
Hacer el elinde yabancı onu anlarım.
Anam hep uzak kaldı birkez bile gelmedi.
Yinede kalbim kırık değil ama üzülüyorum.
Kimsesizlik üzüyor benide babam
Gözyaşlarım akıyor düşündükce her şeyi
Üzülüyorum sensizlige, yalnızlığa babam.
Sen nasılsın, rahatın nasıl oralarda
Varmı oradada dünyanın sıkıntıları
Cebinde paran yoksa yaşayabilirmisin orada.
Paraya ihtiyaç varmı ki babacığım yanında
Bir selama hasret kaldık inanki dünyada
Annem gelseydi keşke bir kez yanıma
Senin kokunu da duyardım anamın ellerinde
İstemedi gelmeyi istemedi be baba
Sen üzülme rahat ol yaşadığın mekanda
Duâ ediyorum yaşadığım her anda ben sana
Elbet bir gün olacağız o mekanda yan yana.

29.07.2011
Metin YILMAZ