Gurbet kervanına beni de kattı,
İstesem de artık dönemem anne.
Dinmeyen hasretim ha bire arttı,
Varlık içinde de gülemem anne.

Mesafeler kısa ben uzaklaştım,
Dünyalık uğruna kıtalar aştım,
Seninle dolarken taştım da taştım,
Sensiz çare nedir bilemem anne.

Bülbül için derler hasret gülüne,
Ben de hasretim o tatlı diline,
Sensiz garip düştüm gurbet eline,
Senden başka bir gül deremem anne.

Dünyaya bedeldir anakucağı,
Karşılıksız tüter şefkatocağı,
Sevginle ördüğün çelikten ağı,
Senin gibi asla öremem anne.

Evlât için her çileye katlandın,
Buyüzden değil mi anadır adın,
Fedakârlıkta da baştadır tacın,
Bu tacı kimsede göremem anne.

Büyütürken çektin hertürlü cefa,
Halâ çekiyorsun en büyük vefa,
Hep seninle dolsam binlerce defa,
Hasreti içimden silemem anne.

Hep dersin: Anan kurban olsun sana,
Hayır, kurban olmak düşmeli bana,
Varlığımla köle olsam da sana,
Dünyada hakkını, veremem anne.

14.03.07
Ludwigshafen / Almanya