Kem gözlü yargıcın infazı sözleri oldu,
Kalp boyun büktü bir hüşü ile,
Hangi nefes onun başını dik tutacaktı,
Merhameti olmayan neşter acısı,
Heybetli yüreği en ince yerinden incitti,
Kendi için değildi elbet,bırakılan iz derindi,
Tunçdan örülmüş duvarlar,nuru aydınlığını gizlerken,
Meyhude yargıçın elleri kapıya dokunması ile irkirdi,
Ak sayfaların yere düşerken çıkardığı sesle titredi,
Bir çocuk ağlıyordu,sesi çok derinden duyulurken,
Duvarda asılı lambanın irkilmesi duvara yansıdı,
Aydınlık karanlığa dokundu,ışık ürktü,
Saf saf melekler kanatlarını açmış,nefs-i ferman dilekçesini beklerken,
İnfaz sözlerine ağır cevap vermenin hiddetli bekleyişiydi,
Boynu bükük kalp son bir gayretle,gülümsedi,
Gözlerinden akan yaş yanaklarından inerken,
Rüzgar,buluta,güneş dağlara,denizler ırmaklara kadar titriyordu,
Ters düz etme vakti geldi sesleri tüm semayı sarmışken,
Bir tek damla yere düşmesini bekliyorlardı dört bir yerden,
Melekler kanatlarını açmış karanlığı korkutacak heybeti ile bekliyordu,
Bir tek göz yaşına kurban ederiz arş-ı alemi sesleriyle,
Yıldızların sayısından daha çok bölükbölcük etmezsek sözleri,yankılanıyordu,
Ben ben demedimki,siz bana nasıl sensin mertebesini koyarsınız dedi,
Derin bir sessizlik çöktü ,heryeri soğuttu,
Merhamet kalp boynunu dikti,huşu ile yaşanacak çok güzel günlere
Güneş karanlığın ardından hiçbirşey olmamışcasına çıktı,
Bir kelebek mor menekşelerin arasında uçarken,kuzu,koyunla dolaşırken,
Merhamet derin bir nefesi bağışlamanın, arasında ayak uçlarını basarak yürüyordu,
Meleklere basmamak adına,tebessümle tüm vucudu ile dönerken ,
Yüzünü görenlerin,gözlerdeki derin izlerin, unutulmayacağını bilerek..S.A