çiçeklerin tomurcuklandığı gün
hayatın ilk başlangıcıydı
henüz daha yarasalar avlanmıyor
av mevsimi bilinmezdeydi
ve bir ben türetildi yer yüzüne
ayazın gönüllere ilk girişiydi


habil ve kabil
ilk insan avıydı
mevsimsiz


nedenini kargada bilmiyor gibi
oda mahlukat arasında
sır oldu
bilinmedi
hayretti makamı
seyretti
kül


bir virüs düşmüştü elmadan
salgınlara dönüştürecekti zaman
bunu ben yazmıyorum RAHMAN dı bize yazdıran


üzüm düşmüştü zaten babile
kıblesine dönmeliydi insan
iblise inat
ne taht kalacaktı ne saltanat


indirilmiş kıbenin yüzüne
tövbesiyle katlanacaktı sevap
sultanlar gelecekti
şifrelenmşti zamana hayat



soğuktan habersizdi soğuklar ey hat
sual yalnızca kendinsineydi hayat
farkedilmeden önceydi safahat


ilk gagasız kuş olu verdi karninda cenin
sebeb olmuşu dünya
elesteydi yemin
ruhuna elbiseydi dünyaydı artık bedenin
toprağı avuçlayıp yemek değildir sebebin
yaş geçti deyişmedi gözlerin
o deyişmeyecekti yere düşsede bedenin
hak


sonra


rüzğar tanındı
kattı önüne mahsül alındı
görmedi körün gözleri perdeleri kalındı
yağmur buna alındı
yağdırdı mahsül