SEVDAMIZ YOK OLMASIN

Bir gövdeden ayrılan dal misali,
Yaprak olup nemli toprağa,
Dökülen hazan yaprakları gibi.

Geride kalanların göz yaşları,
Islatmasın,yağan yağmur yanaklarını,
Hıçkırıklara boğmasın hatıralarımızı.

Hoşça kal diyemem ağlama arkamdan,
Vakit tamam kayan yıldızlar gibi,
Savrulup aranızdan ,
Dökülen hazan yaprakları gibi.

Dostların taşıdığı sal denen vasıtada,
Yaslı günün tükenen nefesinde,
Yok olan yıldızların bıraktığı izler gibi.

Elveda diyemem,ayrılıyorum aranızdan,
Kalanların ağıtları,gözyaşları yağmur misali,
Dönülmeyen diyarlara yol alıyorum sessizce,
Islak ve nemli toprak örtüyor bedenimi.

Gidiyorum sensiz dönmemek üzere,
Ümitlerin yok olduğu zamana,
Gidiyorum yalnızca omuzlarda sal ile,
Yalnızca çıktığım hüzünlü bilinmez yolculuğa,

Hoşça kal diyemem hatırana,
Dökülmesin göz yaşların yanağına,
Değmez bu hayat ağlamaya mezar başında,
Aç elini arkamdan duaya,
Gecelerin sessiz karanlığında,
Sevdamız yok olmasın,sar gönül bohçasına.

Durmuş Karabağlı
Kütahya- 2005