Böyle başlar masallar
Zaman evvel içinde saman kalbur içinde
Kaf dağının ardında allah’in kulu cokmus,


Yalancının mumuymuş
Çıktık beraber yola
Birde ne göreyim, yalan üstünde ılık bir yama
İnsanlk muallakta

Derken.!
Mevsim kalmamış artık.!
Hasat edilen duygular.
Biçilirken zehir zemberek sözle.
Periler zil takmış raks eder kalbur ile


Bir varmış iki yokmuş
Zamanın zamansızlık ayında
Gün henüz taze gelin
Sadık bir geyşa gibi kapandı kıkırdayarak
Gecenin dizlerine.

Masal bu ya.!

Ah.!
Istırap eşliğinde
Akıl düşmüş yollara uz gitmiş az gitmiş
Tepe dere düz gitmiş
bir elinde zikriyle
Epeyce dokunaklı yüklenmiş huzursuz fikirleri
Günlerin ertesinde bahtına kötü düşmüş



Tın tın, kabacık
Kabacıktan bir beşik
Bir anam bir de halam beşiğini
Tıngır mıngır sallar iken babam çıkmış yollara
Huzuru aramaya bulursa evvel ALLAH


Çaresizlik içinde
Telal iken deve berber imiş pire
Ak sakallı bir dede
Zuhur etti aklına yalanlarla
Leş kokan kelimeler çokluğu
İşte o an anladı.
Kefenlenmiş yatan masalın
Ne demek olduğunu



Gök kubbenin altında eyleşirken kulları
Güneşten üç elma düşmüş
Biri edebiyat defteri yöneticilerine
Biri siz evet siz okuyanlara
Biri de yazana .


Hadi bende çıktım kerevetine....!!!!





Gönül Aydemir Adıgüzel..
yirmibir temmuz ikibinonbir.