Boylu boyunca uzanmıştı kır saçlı adam
Dün de, bügün de, muhtemelen yarında
Yalnızdı ve yorgundu kır saçlı adam
Sadece bir inat uğruna yaşıyor gibiydi

Beklediği biri vardı sanki, yıllarca
Rıhtımı gösteriyordu, nasırlı elleriyle
Bak evlat, bak görüyor musun?
Dalgalar ve rüzgarın getirdiği hasret kokusu
Duyuyor musun evlat dinle, sadece dinle


Gözlerine baktığımda anlamıştı kır saçlı adam
Sesinden başka bir şey duymadığımı
Kapat dedi gözlerini, kapat ve tekrar dene
Kulağına fısıldayan rüzgarı, rüzgarı dinle

Daha keskin geliyordu artık denizin kokusu
Ve, rüzgar fısıldıyordu sanki kullaklarıma
O anlatıyordu, ben usulca dinliyordum
Kır saçlı adamın, hüzünlü hikayesini

Gözlerimi açtığımda,
Bitmişti hikayesi ve yüzünde hafif bir tebessümle
Derin bir uykuya dalmıştı kır saçlı adam
Bir daha hiç uyanmamak üzere

kT.