İşte ben tamda bu gün öldüm,
Öldürdüm ruhumu, bedenimi,
Hoşçakal dedimya sana
Son nefesimi o anda almıştım.
Artık bekleme benden gülmemi,
Cocup ,yaşamamı zor boş ver neyse,
Tek tesellim senden
Ufak bir aşk kokan anı kalması elimde.
Yüreğimin üstünde taşıyacağım
Unutmamak için seni.
Nasıl unuta bilirsem?
Yürek yaraları ne zamandır unutulur olmuş.
Sen bende yara değil biraz da olsun
Yaşadığım güzelliğe işaretsin .
İyiki girdin hayatıma iyiki tanıdım seni,
Sende bunun hiiç bir önemi olmasada.
Sen farketmeden izlerim ,
Okurum dinlerim gölgen olur adım adım takip ederim.
Ama korkma rahatsız etmem .
Köşe başını sen dönmeden arkandan bakmam.
Görmeyesin , yıkıldığımı,yokluğunda kavrulduğumu,
Akan sel misali göz yaşlaırımı, diye
Hissettirmeden severim sen hiç sevmemiş olsanda.
İşte ben tamda bu gün öldüm.
Sana değildi hoşçakal diyişim
Kendi kayboluşumaydı yokluğunda
Hoşçakal hayallim ,hoşçakal benliğim ,hoşçakal son nefesim.
İşte ben tamda bu günde öldüm .hoşçakal
BİNNUR DOĞAN