Harcadın beni can.
Farkında olmadan,
Yada isteyerek bile bile ,
Cehennem ateşime ,
Bir odunda sen oldun.
Oysaki söylemiştim ;
Korkuyorum ölesiye demiştim.
Korkularımın yersiz olmadığını ,
Gösterdinya bana ,
Helal sana ne diyeyimki başka.
Hangisine canım yansa bilmiyorum.
İnsanlığa olan ,
Güvenimi kaybetmem de ,
Bir tuğlada sen olduğuna mı ?
Yoksa senin yalan olmana mı ?
Oysaki söylemiştim ;
Yaralı ceylanım ,
Yarama bir avuç tuz olma
Oynama ,canımı yakma ,
Korkuyorum !
Kendi yalan bataklığında ,
Açan gülümü soldurma diye;
Haykırmıştım sana.
Oysaki ne güzel güven büyütmüştüm,
Yüreğimde saklı hisler de,
Çiçek bahçem ,
Gökyüzündeki yedi veren misali
Ruhumu renklendiren gökkuşağım.
Cehennemin ortasın cennetten .
Bir yudum suyum ,
Çölde serabım ,
Gölde yüzen küçük ördek yavrum ,
Şibim olmuştun.
Oysaki tek umudum bir yudum sevgiydi,
Başka beklentiler içinde değildim.
Bir merhaba.
Nasılsın ,bir kaç tatlı söz,
Yüreklerimizin avuntusuyduk sadece.
Sen ayrı ,ben ayrı dünyalarda.
Asla bir olmuyacağımızı bile bile.
Bir nefeslik sevda olacakdık.
Gerisi ,dünü, bu günü olmadan.
Sen ve ben iki iyi dost olacakdık ,
Herşeyden önce.
Şimdi ne olduk ,
Bir oyunun iki ayrı pazılı.
O kadarız .
BİNNUR DOĞAN.