ARDINDAN

Esaretin cesaretiydi işte

geride bırakılan boşluk!

artık ne dolacak an,ne de zaman

dolanan nandır aslında salınan o boşlukta

Adını andığımda...

Ekmek gibi su gibi muhtacım,açım sana

Artık düşlerimin yanına kaldırdığım fotoğrafların arasında gizlediğim ninnide gizlidir anın



Çok yüksek/ten düşüşüm,düşümmüş! ki

O yüzden acı bile yalan!!!!!...........





Ah! Geride bırakılan boşluk....

Rengarenk elbiseleriyle beyaz tüllerle bulutlara astığım sevinç

sözcüklerin sesiyle linç ediliyor şimdi anılar





Bir bilsen,nasıl da saklanıyorum,sığınıyorum sözcüklere!şimdi

eyvallahım yok "mışımsılara"

bırakılan loşluğun hüznü ağlatırken beni

türküleri alıp koynuma sarılıyorum,

bir bebeğe sarılır gibi...

bir bebek sarılır gibi bana, arınıyorum gün/ah/tan!!!!!

Şafaklardan güneşler dileniyorum









Fotoğraflardaki anılar nereye gitti

Nereye gitti aşk sanrılarım

Haberim yok nerede bıraktım

O ilk gülümsemeyi

İçtenliği hatırlamak canımı yakıyor şimdi

Sende bırakmışım neredeyse herşeyimi



Unutmuşum bak işte!

Unutulmaz sanmıştı/m/n herşey

Unutuluyor mevsimler

kuşlar...



Acı girse de kanına

Ve bileklerin aşksasa da

Aksıyor

Ağır aksak bir ritmle dönüyor dünya





martıların gözlerindeki hüzün

ve hayata yetişme telaşındaki

garip! kanaatkar

yağan kalabalık

yalnız insanlar şehrine

düşürüyor yüzünü





şehirler arası istasyonlarda

otogarlarda

trenlerde otobüslerde

insanlar harpte

ekmek parası peşinde

Alın terleriyle kazanırlar üçbeş ekmek parasını

dar alanda hayatla kısa paslaşıp bölüşürler yaşamı

gider gelirler

Hayattan hep alacaklı





trenler otobüsler

aynı raylar

aynı yollar üzerinde

Aynı genç adam aynı güzel kızla karşılaşıyor her akşam aynı saatlerde...

Alamaz gözlerini adam hüznünün albenisi

yüzüne yansımış kızdan

Kız; olan bitenden bihaber alır götürür gözlerini adamın

Adam kör kalır

Şehir sağır

Ve gözlerim yaşarır

Yağmur yağdırırım kente!

Tüm sevgiler ıslanır

Ve hızlı trenler! sonsuzca uzayıp giden yollardan toplar insanları!!!





senden geride kalan boşluk nedir ki bunca yaşam arasında

Ne olmalı sahi/ci

saklanılamayacak fotoğraflar

Bu hayat kavgasında!

Birikirken belleğimizde

Hayat doludizgin akıp gidiyor işte





Bayat ekmekler zengin semtlerini kirletiyorken!

Ve belki de aç yatıyorken bir çocuk

Gözleri yıldızlarda ve hala hayallerine asılıyken hayat

Söyle k/ayıp mı

Söyle !

Aklımda kalan kalayazmış donakalmış anılar

Yalan mı



7Temmuz 2011 Bakırköy istanbul