Solgun bir yaprağın hüznü gibiydi gözlerin

Çekingen bir umuttun sen sevgilim.



Güvercin gölgeli
bulvarlarda gezerdik

Ezerdik şehri

kavgayı

haini

yoksulluğu!



Zenginleşirdik

Güzelleşirdik köpek öldürenlerle

Kızıl bir başka sevda havalanırdı alaca gökyüzüne



aşksamayı güneş tendeyken değil de

ay yüzümüze dokunduğunda kanıksardık

anımsardık çocukluğu yine birlikte.



aşkımız geceydi,gecedeydi





yıldız çocuklardık ikimiz..

kanadı kırık iki kuş

uçmayı başaramamış mıydık sanki

umutöldüren söylenceleri
yok sayardık yorgun çınar
altlarında

üşümezdik!

Bizimle ısınırdı gece.

Sözsüz bir müziğin deviniminde evrilirdik varlığa

tüm yoklar yoksulluklar yoksunluklar adına

sana yeni bir ad koyardım

tüm varsıllığımla.



Gündüzleri yine ellerin ellerimde olurdu

severdik saklambaç
oynayan çocukları ayın elleriyle

aynı anda aynı bulutta buluşurdu gülümseme

ikiz kalp tek atardı

çözül/e/meyen bilmecelerde.

günbatımlarında öpüşürdüm parmak uçlarınla

Ellerin ellerim/de olurdu

Kaçardı gözlerin benden

Kaçırırdın

Ben deli,delişmen!esrik bir rüzgar olurdum bazen



sevişgen bir çift dudak
olur

sessizliğin sonatında koştururdum atları

seni yeni adınla çağırır

adımı coşkuna bırakırdım

çocukluğun okşardı çocuk kanatlarımı.



Coşku değil bir hüzün
sevdası boyardı yüzünü, akkuşların ele verirdi aşkı

Kanatlarında ahlar taşıyan umutsuzluğa inat sevişirdim ellerinle

ellerinle sevişirdim
usul usul ve gizlice…



artık an’ımda yaşayan tüm hatıraların hatırında saklayacağım
sevdanı

işte haykırdım tüm dünyaya

ama sessizce ve usul usul…



20 haziran 2011