-1-

Bir adamın yüreğindeki aşkını
Parçalıyor gözlerimden damlayan yel misali ağlamalarım

İtiyor gölgemden geçen adımların
Öyle oradasın ya sen
Düşümden gecelerime susluyor seni bana ay,
Öyle oradasın ya
Kırlangıçların bunamış çığlıkları karıştırıyor
Sevimli bir denizin kötü kokulu anımsamalarını

Şafak vaktinde ufuk çizgilerim
Kaçak yıldızımla bir bulutun şiirlerinde buluşuyor
Öyle oradasın ya
En sefil susmalarıyla seni arzuluyor
Ve seni hissediyor
Gözlerin ah gözlerin beni nasıl da yıkıyor,
Bir bilsen...

Çakırkeyif çiçeklerimde bir sevinç çağıltısı duyuluyor
Bir adamın aşkı yanında
Hüznün uzak yüzlerinden haykırışlar çiziyor
Sanki bir resmin karesi gibi bir şeyler anlatıyor

Gözlerin ah gözlerin
Çılgın yüreğimin yüksek pencerelerindeki gün ışığı

-2-

Sonra şarkıcı kuşlar fısıldıyor içimin sevdalarını
Dinliyor sürüklenen rüzgarın esintisini
Ve avludaki şefkatli ağaçlar ıssız bir zorba zamanla
İnsanların bıraktığı bir hayale konuyor

Ruhum paylara ayrılıyor kısa bir süre
Şimdi her zaman ki gidişinin ardı gibi
Anne gözüyle görülmüş acılarımla
Yola yığılan bir toprak var ağzına kilit vurulan
Bir gölün deli gülüşleri sonlanıyor şimdi
Ve sen hala soğuğun en dayanılmazında benden kendini alıyorsun
Yüreğime ulaşılması imkansız bir yalnızlık bırakıyorsun
Durağanlaşıyorum şimdi
Gerçekten gidiyor musun?

-3-

Ve bir zaman geliyor en yakın emir kipiyle
Geri veriliyor bir adamın yüreğindeki aşk
Bir kadın olabildiğince deli sevdasıyla mutluluk resmi çiziyor

Peki ya ben
Ben bütün aşkımı bir yıldız kaymasıyla
Geri getirebilecek miyim?

07.07.11





(İlknur Karaca)