Gece karanlık ve katranlıktı anne
Sanki Sivas üstümüze yağıyordu
Gökte yıldızımız kayıyordu anne
Rüzgâr suskun, yüreğimiz yanıyordu

Yorgun ozan saza ağlıyordu anne
Tel elinde kopmuş dile geliyordu
Veysel gözlerimde susuyordu anne
Pir sultan darağacından bakıyordu

Yarın döşümüzde ölüyordu anne
Mazi hayal denizine dalıyordu
Ateş elimizde yanıyordu anne
Odalarımız duman, is kokuyordu

Kızıl dağda keklik uçuyordu anne
Avcı tuzak kurmuş ona şakıyordu
Çocuk kefen giymiş geliyordu anne
Kalabalık sol yanımda ağlıyordu

Efsaneler kalpte susuyordu anne
Elde susuyordu dilde susuyordu
Ağlayan bebekler susuyordu anne
Sokaklar yaşama al kan kusuyordu

Saçım perçem perçem yanıyordu anne
Gelinlik kınam elden dökülüyordu
Odalar yanık et kokuyordu anne
Sivas da güller goncada kuruyordu
Kuruyor anne gül kanda kuruyordu
Sivas sessiz ağlıyor çok sessiz anne
Nurettin Aksoylu