Issız gecenin koynuna
Rotasız rüzgârlar girerken
Yokluğuna yazdığım mektuplar
Sinemin ateşinde yanıyordu

Efkârına yakılan sigaralar
Parmaklarımın arasında sönüyor
Yalnızlığımın adına gözlerin, gözlerimde kapanıyordu

Üşümüş aşkın ellerinde titrerken bedenim
Yüreğimde yeni doğmuş bir bebek ağlıyor
Ve
Tüm utangaçlığım sıfır numara patiklere sığınıyordu

Sana tutunmak için uzanırken ellerim
Göğsümün üzerinde top mermileri patlıyor
Nedensizce avuçlarım terliyordu

İki damla yaş süzülürken dudaklarımın üzerine
Yüreğimden kalkan sancılar
Yalnızlığımın sulaklarında hayalini büyütüyordu

Adını koyamadığım sen
Damarlarımın karanlık şehirlerinde
Öfkeli sağanaklara tutulurken
Titrek gölgeler arasında yarınıma düşüyordun

Hayatın kasığında gizlenirken umutlarım
Yorgun bakışlarım arasında gün karışırken geceye
İçli nefes çekişlerim
Kemirirken sensiz düşlerimi
Alaycı gülüşlerin gün batımlarında susuyordu

Ve
Tuzla ovulmuş yaralarım
Kan bırakıyordu ellerime
Gece ışığını söndürürken ay yüzüne
Kızgın kumlar ayaklarımın altında soğuyor
Aşk adına yasını tutan bedenim
Sarhoş naraları altında karanlık bir köşeye kıvrılıyordu
Gece bana susuyor, ben ise sana susuyordum

Nurettin Aksoylu