3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
969
Okunma
Başındaki üç boynuzlu şapkasını
şamdanın yanına iliştirdi.
Sabırla teyellemeye başladı,
patlayan dikiş yerlerini.
İrin gibi gözyaşları dayanamayıp patlatmıştı dikişlerini.
Komik bir iplikle dikiyordu yeniden.
Dİkişte maharetliydi,
babasından öğrenmişti nakışın inceliklerini.
Ama ilk defa patlamıştı.
Seyrelmiş duygularının isyanıydı belki de.
"Biz kapkara bir maskarayız" derdi hep babası...
Sabırla teyelliyordu soytarı,
yaşamın en acıtan dikensi yerlerini
bir soylunun biçimsiz dişlerini herkes görsün diye...
Tüm ihtirasların katli vacip olsun diye...
Oktay Coşar
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz