içi dışı bir yaşamın
kelebek kanatlı tükenen günler
transparan uçarı
günden güne yığılan ağırlık omuzlarımda
ömür törpüsü yürek sızıları
uçuşan tortularım rüzgârın önünde
an be an eksiliyorum giderayak…



___ne bir uğurlayanım ne bir karşılayanım var___



kim basıyor deklanşöre
anlayamıyorum…
poz verecek durumda değilim
perişan hallerim…
(of! dağınım ya…)



alacakaranlığın rengini içmiş gözlerimde
peş peşe flaş görüntüler
kamaşan duygularım içime kanıyor
durdursun birileri…
( kimse duymuyor sesimi çalışkan karıncalar bile)



aklımı meşgul etmeyin anılar
verem olmaktan dert olmaktan
bıktım…
yalnızlık en vefalı dostumsun
ama yerleştikçe tahtına kaprisli oluyorsun
biliyorsun seni ben seçmedim
sen kendin yapıştın sırtıma…
(yalan söylemeyi hiç beceremem aslında )



ortaya karışık olur da
aşktan söz edilmez mi
ah aşk! senle yolumuz hiç kesişmedi
hep kalbimden teğet geçtin
eksikti bir şeyler
hep sen aceleciydin ya ben yavaştım
yakalayamadım gitti seni
hıh!... herkeste aynı terane
(kim yakaladıysa beri gelsin)


…..


bu şiir kesmedi beni
biliyorum okuyunca sizi de…
acelece toplayıp kelimelerimi
usul usul kaçıyorum
(benden selam olsun yalnız kuşlara…)












ayşe uçar
02/07/11
mavifiyonklubirgündenkalanlar…