Çalışarak kazandım helâlinden aşımı,
Tuttuğunu koparan ellerim şimdi yorgun.
Düşüp namert eline eğmedim hiç başımı,
Her zaman dimdik duran hallerim şimdi yorgun.

Gönül ehli insanın her an peşinden koştum,
Kâh ağladım kâh güldüm ara sıra da coştum,
Güvendim kazık yedim olmadı hiç can dostum,
Dediğinden şaşmayan dillerim şimdi yorgun.

Seyyah olup dolaştım öğrendim her gerçeği,
Hayallere kanmadım düşündüm geleceği,
Hor bakmadım kimseye incitmedim çiçeği,
Her gün arşınladığım yollarım şimdi yorgun.

Yağmur ile bir oldum ummanlara karıştım,
Kanatlanıp kuş oldum rüzgar ile yarıştım,
Çektim beyaz bayrağı Azrail’le barıştım,
Derya da yüzdürdüğüm sallarım şimdi yorgun.

Gül oldum gülşenlere herkes kondu dalıma,
Miadım doldu artık kimse bakmaz falıma,
Dostlarım da unuttu uğramaz hiç yalıma,
Yeşilden görünmeyen, dallarım şimdi yorgun.

Gençliğimde koşardım güzellerin peşinden,
Tükenmezdi takatim od çıkardı döşümden,
Yolun yarısı bitti geçtim dünya işinden,
Alemi kucaklayan kollarım şimdi yorgun.

Hüzünlendi yüreğim gözler maziye daldı,
Bozulan güzellikler beni dertlere saldı,
Zamanede konacak ne çiçek ne dal kaldı,
Tadına doyulmayan ballarım şimdi yorgun.