Kalemim...
O gelecek diye şarkılar söylüyor, çoktan yazmayı bıraktı..
Sana bulutlar biriktirdim, yağmurlara gebe.. Gece...
Islatabilirim şimdi yanaklarımı,
Gözlerim yaşlara gebe...
Sonra toprağa düşelim ikimiz.. Ama İki cemre, iki hece...

Doğmak ve ölmek olsun Cemre’miz..

Doğum Günü’m geldiğin Gün olsun...
Ölüm Günü’müz yine belli olmasın...

Her seferinde iki hece olsun, İki Bilmece..
Birini Sen çöz, diğerin Ben...

Bilelim heceleri, gömelim denizlerimize...
Karların arasında doğan kar çiçekleri kadar Mucize’sin..
Ve o kar çiçekleri kadar cesur Sevda’m..
Aynı Ben’sin ya...
Seni Sevmek adına, gelmediğin zamanlarda ,
Kendimi Sevdim Ben, Sen diye...
Sonra alt üst dünyamın altını üstüne çevirdim...
O kadar bekledim ki Seni...
Şehrim, kazan ben kepçe oldum...
Şimdi Yalnızlığımı gömdüm, şehrimin en dışına...
Sen varken hortlayamaz artık bilirim...
Yürüyemez, buz tutmuştur ayakları..
Tıpkı Senin olmadığın yerdeki "Ben" gibi...
Bilmeden düştüğüm sahte aşklar şimdi ayaklarımın dibinde,
İki deli dalgamızın kıyılarına vuruyor...
Ama yaşatmam ben Sahteleri..
Olacaksa gerçek olmalı herşey...
Aşk’ımın ateşi yakar kıyılarımdaki sahtecikleri..
Dararacında sallanır kimsesizliğim...
İki hece adımızdı, Biri Senin diğeri Benim Senin olan Adım...
İki heceydik, iki geceydik... Birleşen..
Birbirine uzanıp, herşeyi terkeden..
İki masalız şimdi hiç bitmeyen...
Ve karlar erise bile biz hala iki çiçeğiz...
Hiç solmayan...
İki heceyiz hiç bitmeyen...



Nevin Akbulut
OnDört-Mart-İkiBinOnBir---17:45