Geleneksel ölçülü şiirle, Serbest şiirin sentezi gibi geldi bana.
Salt uyak kaygısı ile zorlama sözcükler (dizeler) yok. Yeni imgeleri arayış, taze bir hava yaratma çabası...
*
"İçimden Leyla geçer ya da sessiz turnalar"

Sessiz Turnalar'ın avazı gibi içli bir sesleniş, dağların kekiğince yalın.

**
Her bölüm, kendi içinde tutarlı, özgün, çağrışımlı; özellikle de girişlerdeki ilk iki dize, daha da güçlü geldi bana.

"Sen yürüdün kekliği menekşe öptü
Çimen uyandı yeşil yeşil baktı bahçe"

----
Bir Âşık Veysel güzelliği düşer yâdıma:

Kekliğidim vurdular
Kanadımı kırdılar
Daha ben ne idim ki
Annemden ayırdılar
**
Ah, kimse vurmasın kekliği / Menekşeler öpsün / Yar yürüyünce...

**
Gün'e değil "günlere" yaraşır bir şiir olmuş sevgili Öğretmenim,

"Koydun masaya yakını uzattın parmağını"

Gönlümüze de şiiri...