10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
941
Okunma
düzenli bir ayrılık yaşıyorum.
belki size çok garip gelebilir,
ki önceleri bende yadırgıyordum zaten...
ama insan, zamanla her şeye alışıyor işte
şimdi sevgiliye sorarsanız ?
yok öyle bir şey der
belliyki halinden oldukça memnun
tamam, anladım
dokunmadan sevmeliymişim ben onu
sahi, dokunmadanda sevebiliyormuş insan ?
hiç üşenmeden hesapladım
bugünüde sayarsak, tamıtamına üç aydır beraberiz
onbeş kez elele tutuşmuşuz
bir kez de nasıl olduysa yanaklarını okşamıştım ellerimle
o da, sinema salonunda ki ışıkların sönmesini fırsat bilmiştim
ah aptal kafam ! ah !
o gün, bula bula korku filmine götürmüştüm onu
korkupta bana sarılır diye...
nerden bileyim herkezden önce sinemayı terkedeceğimi
inanırmısınız ? o günden beri, sevgili yerine kötü ruhlar peşimde...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz