Zaman ve mekân perdesi indi,
Mescid-i Haram’dan bir gece,
Nebiler Serveri, burağa bindi.
Mescid-i Aksa’ya varıp verdi selam,
Bekleyen peygamberlere oldu imam.

Cibril ile yükseldi semaya,
Ulaştılar Sidretül Münteha’ya.
Melek öteye gidemedi, bıraktı Resullullah’ı,
Efendimiz çıktı Huzur-u Kibriya’ya;
Perdesiz gördü Cemalullah’ı.

Dönerken müjdeler getirdi ümmetine,
Rahmet yağıyordu, İsra’nın hürmetine.
Mücrimler inliyordu, ışığa muhtaç,
Haneler karanlıktı, gönüller kıraç.
Rabb’e kullukta en güzel araç,
Namaz hediye edildi, başlara taç.

Öyleyse, bin seccade refrefine,
Pervaz et, ihlasın gergefine!
Her rekâtta yüksel Arş-ı Ala’ya,
Secdeye durup, yaklaş Allah’a;
Gözyaşı dökerek, ulaş felaha!

Ey gönül, şükür için ellerini aç!
Namazdır derdine ilaç,
Namazdır temsili miraç.

27/06/2011
Muhittin Alaca