Sevgi bırak bu düşe
Ellerinin tutuşunun ısıtmadığı gülüşünde
Bakılan
Kelimelerimi sarıp,
Gün doğmadan aksedileceğim
Unutulmayacak geceye sağır dillerim
Ve bir aya göstereceğim yüzünü
Kıskanacak içinde binbir telaşla
Söylenecek belki de yalnızlıklara

Haziran koridorlarında bir satıhla
Bir sınırın koynu yoklanacak bir
Kuşun kanatlarında
Uyuyup kalacak sensiz yokluğum
Ve çehrene nazlı bir gülüş değecek
İçine sineceğim
Çocukluk özlemlerimi, yağmur sesleri
Haykıracak
Gidecek sensizlikler
Dilek düğümlerine
Yandan esen rüzgarlarımı üfleyen şarkılarla
Karanlık geçmişlere inat
Seni dileneceğim

İhanete uğratacağım kalbini
Sıfırlanacak aşklar
Yenilecek şafaklar
Rıhtımlanacak bir uğurlama arifesi
Yalnızlık kuşatacak anılarımı
Gönül serinliği serpilecek
Bu kardan az beyaz sayfalara
Aklarına karışacak güz yaprağım
İneceğim eksiklerimle heybene
Sus düşecek benden sonra bağrına
Ellerin yokluğa alışacak

Korkun sinerken duvarlarıma
Esecek bir baharın yaprakları
Sessizliğin bağrından
Kimsesizliğimin ‘sen gölgesinden
Sayıklanacak unutulan zanlar
Namı değer bir kuş konacak acılarına
Ve bir ağıt düşecek gökten
Ucu bucağı senden kalma bir tebessüm

Birgün
Kemanlar anlatacak
Büyük imtihan hazırlığımı
Çalan saatler
Söz dinlemeyen kuytulara
Adını yazacak
Günüm kalacak ardında
Ve sana
Kendi ölümünde kırık bir hikaye
Kalacak geriye
Soramayacak kader neden diye

Sonra
Bir nehir ısmarlayacağım bakışlarına
Akan bir zamanın doruklarında
Aklına düşeceğim
Solan aşkların duruşundaki kilit
Gözlerime bir kahkaha ile yaklaşacak
Ve sen geceler boyunca adımı sayıklarken
Ezilip giden yolların kalacak yürüdüğün
Ben yüreğime yüreğini ekleyip gideceğim
Öpeceğim son kez saçlarından
Bir çocuk ağlayacak hiç yoktan
Ve sen bakıp kalacaksın ardımdan

Uçarı bir hayalin kalacak geriye
Benden arta kalanlarla ömün bitecek
Ve ben seni hiç unutmadan
Ruhum tuvallere yansıyacak
Bir tarafı mutsuz, bir tarafı soğuk
Sakin bir edayla sonlanacak resmim
Artık sadece hayallerindeyim...

27.06.11




(İlknur Karaca)