Omuzlarımda bir tusunami, çeker beni derine,
Kayıp bir kent olur yüreğim,
Debelendikçe dibe çökerim.
Limanı olurum batık gemilerin,
Sessizce üstümden vapurlar geçer,
Duyuramam sesimi.
Bin parçaya bölünür çığlıklarım,
Balıklara ninni, okyanuslara dalga gibiyim.


Doğan güneşe emanet ederim umudu,
Göç katarına uzanır ellerim,
Ayamda nice nasırlar gizli,
Çıkarıp atmalıyım kökünden bu habisi.
Bir serçenin gözyaşları düşer gamzelerime,
Göz bebeklerim büyür, don tutar kirpiklerim,
Karayelle verdiğin nefesinle,
Saçlarımdan, topuğuma kadar,
Sana, sensizliğe üşürüm.


ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT
----------------------------------------------------------------
"Sevginin herşeye can verip yeşerttiği, sevgisizliğin'se Temmuz sıcaklarında bile dondururcasına üşüttüğü" gerçeğini çok güzel vurgulayıp anlatılmışsınız bu şirinizde de Gülşen hanım. Çok ağır bir yüktür, sevgisizliği taşımak. Hele de buna yoğun özlemler, tutarlı ve yoğun sevgi duyarlığı içinde katlanmak, işini en duyarlı, en heyecanlı biçimde yapmayı amaçlayan bir sünger avcısının yediği vurgunla eş değerlidir, "sevgi üşümesi" ne ugramak gibi. Onca güzel duyarlıkları bünyesinde taşıyan sevgiler, böylesi vurgunlarla elbette hüzün girdaplarına kapılırlar. Hüzün şiirleri ustası şairimiz müthiş betimlemelerle bize sunmuş, hüzün çığlıkları yansımalarını büyük ustalık ve incelikle düşürmüş bu çalışmasıyla da sayfalara.
Aşk ve sevgi konusunun, onun hakkettiği düzeyliliğin, soylululuğun, umut ve mutlugun mutlaka önemsenmesi gerektiğini, insanın - insani değerler mükemmelliğine ulaştırmasının ödünsüz ve katıksız saf sevgiler bolluğunda sağlanabileceğini anlatmaya çalışmış, yine şiirselliğin ötesinde şairin bu çalışması.
İçtenlikle, esenlik dileklerimle ve tam puanımla kutluyorum değerli şair Gülşen Polat dostumu. Kemal polat